Gezinsgids - Column

“God is goed, loof Hem!” Het was september 2012, voor een huis in Ethiopië, gemaakt van takken, klei en mest. Maar met echte golfplaten op het dak. Een jongen van begin twintigstond te stralen voor zijn nieuwe huis. Eindelijk had hij een echt huis!

Ouders had hij niet meer. Naar school was hij niet of nauwelijks geweest, er was niemand die zijn school voor hem kon betalen. Lezen, schrijven en rekenen had hij dus niet geleerd. Regelmatig was er te weinig eten. Werk was moeilijk te vinden, dus veel geld had hij ook niet. We mochten even binnen kijken in zijn huis. Het was er donker, vochtig en koud. Aan het plafond hing een kleine elektrische lamp die hard zijn best deed om wat licht te maken in de sombere ruimte. Hier ging hij dan wonen, zijn eigen huis. Niet helemaal alleen natuurlijk, er woonden nog zo’n tien mensen in het huis. Misschien wel meer, dat is altijd moeilijk vast te stellen.

Ik vond het deprimerend. Dat hij zó moest leven. Hij had geen keus. Ook geen uitzicht op verbetering. Toch prees hij God. Het raakte me diep.

Daar stond ik dan, als jongen van begin twintig. In Afrika, wat ik vooral kende van de dia’s op de basisschool. Prachtige foto’s waren dat, van verre oorden en stoere vliegtuigen, van donkere kindjes die altijd zonder jas buiten konden spelen. Ik begreep eigenlijk nooit waarom de meester zei dat deze kindjes zo graag naar school wilden.

Ik voelde me schuldig, omdat ik altijd moeite had met kiezen, terwijl deze jongen uit Ethiopië helemaal niets te kiezen had. Het voelde zo oneerlijk. Maar wat kon ik er aan doen? Toen ik later Caroline ontmoette bleek dat zij een soortgelijke ervaring had gehad in Suriname. Ook zij had de ellende gezien en de machteloosheid gevoeld. Ook zij had het verlangen om deze mensen te helpen, maar ze wist ook niet hoe. Samen baden we wat God hiermee te zeggen had.

Nu hopen we opnieuw naar Afrika te gaan. Er werd voor ons een weg geopend naar Malawi. Een weg vol hoogtepunten, dieptepunten, mooie en moeilijke momenten. In Malawi hopen we, met Gods hulp, kinderen en volwassenen te helpen waar we dat kunnen. Ik in de landbouw, Caroline in de gezondheidszorg. Maar we hopen vooral veel te leren. Van mensen die, ondanks de ellende, toch God kunnen loven en blij kunnen zijn. Maar ook om God te volgen, waar de weg voor ons ook heen gaat.